Inmiddels zijn Gerda en ik al twee weken onderweg en zijn we in het Beierse Augsburg aangekomen. We hebben 13 van de 33 etappes gedaan, dus het schiet op.
De eerste dagen hebben we in een pipowagen, een blokhut en een pod geslapen. Daarna volgden nog Gästezimmers, FeWo’s (FerienWohnung), hotels en appartementen. We zijn inmiddels een geoliede machine wat betreft het in- en uitpakken van de fietstassen en ons nieuwe verblijf zo snel mogelijk inrichten. Ook de was doen op rustdagen gaat prima, al hangt de kamer dan even vol met was.
Het fietsen gaat goed, maar de echte test komt er nu aan: de Alpen met lange klimmen. Handig is dat Gerda wat extra Pk’s heeft met haar E-bike, zodat ze mij ‘uit de wind’ kan houden. Qua weer hebben we tot nu toe ontzettend geluk gehad. Slechts een dag met (mot)regen en daarnaast nog een uurtje met wat druppels. De rest was prima fietsweer!
De route is fantastisch! De eerste dagen in Nederland waren al mooi, maar in Duitsland fietsen we nu al tien dagen door prachtige, afwisselende omgevingen. Bossen, akkers, dorpjes, maar vooral ook langs rivieren: Nederrijn, Waal, Maas, Roer, Rijn, Neckar, Kocher, Jagst, Bühler en Lech om er een paar te noemen. De Donau hebben we slechts overgestoken. De route van Reitsma is vaak net iets anders dan de aangegeven fietsroutes. Geregeld gaan we nog even door een dorpje of langs een bezienswaardigheid om dan weer op de ‘standaard fietsroute’ terug te keren. De fietspaden zijn in Duitsland ruim, de fietsroutes zijn uitstekend aangegeven en het is er bijna overal rustig. Wat een verschil met de drukte op de eerste dagen in Nederland.
Elke dag buiten de deur eten verveelt nog niet. We hebben ondertussen een scala aan verschillende keukens bezocht: Turks, Chinees, Limburgs, Italiaans, Grieks, Mexicaans, Thais, Duits, Perzisch, Syrisch en Roemeens. In Italië zal de keuze aan internationale keukens wat minder zijn, maar daar hebben we geen bezwaar tegen.
Ging alles dan probleemloos? Op zich wel, al liggen er altijd ongelukjes op de loer. Al na 1 kilometer, op onze eigen Bussumse hei, rende een jonge hond vlak voor onze fietsen over het fietspad. Een paar jaar geleden kwam ik in aanraking met een hond op dezelfde hei, viel ik en had een paar weken een blessure. Ook had mijn Mio (navigatie) op de eerste dag af en toe geen contact met de satelliet, zodat het even zoeken was naar de juiste weg. Vanaf dag twee gaat dat probleemloos, al heeft de Mio in bossen minder goed contact met de satelliet. De snelheid gaat dan soms van 21-15-17-19 naar 21, terwijl mijn snelheid hetzelfde is. Het belangrijkste is dat we de route goed kunnen volgen en dat is na de eerste dag prima gegaan.
Leuk zijn de reacties op onze stuurbordjes ‘from home to Rome’. Andere fietsers spreken ons er vaak op aan en delen hun eigen ervaringen. Anderen spreken over “die verrückten Holländer, die allen nach der Papst in Rome müssen”.
Tot zover mijn verslag over de eerste twee weken. Wil je meer lezen? Gerda plaatst elke dag een leuk verslag op polarsteps: https://www.polarsteps.com/GerdaVisser3/10032822-fietsen-naar-rome?s=75d37cdd-02a1-4739-8b7b-b8b0871a9b3d