Als klein jochie ging ik op de stang van een broer mee op fietstochten en in mijn puberteit ging ik sleutelen aan fietsen. Zo zette ik mijn  eerste racefiets in elkaar en verkocht ik ook een paar opgeknapte fietsen. Mijn eerste echte fietstocht maakte ik in 1976 samen met mijn broer Huub, zijn vrouw Marijke en hun Tilburgse huisgenoot Marcel. Met de fiets in de trein naar Parijs en vandaar fietsen langs de Loire. Er waren toen nog amper aparte fietspaden en de Michelin-kaart was onze gids. Zo reden we van Parijs tot Orleans grotendeels op de vluchtstrook van de N20, een van de drukste wegen van Frankrijk, met vrachtwagens op een meter afstand. Wat is er sindsdien veel veranderd!

Later volgden meerdaagse tochten met de BSG-ers Marcel Peek, Johan Booij en Li Riemersma. De Ardennen was voor ons een populaire bestemming: niet te ver, buitenland, lekker fietsen en makkelijk te bereiken met de trein. Meestal was Maastricht het vertrek- en eindpunt. Ook met collega schaaktrainer Jeroen Vuurboom heb ik een paar fietsvakanties gedaan. In 2001 hadden we een week slecht weer en Jeroen besloot in Sedan met de trein terug te keren naar Amsterdam. Ik bleef in Frankrijk en ging voor het eerst sinds veertien jaar weer een schaaktoernooi spelen. Hoe dat afliep is in een aflevering van mijn BSG-verhalen te lezen: https://www.chessed.nl/wp-content/uploads/2018/05/BSG-13-Opstapjes.pdf

Sinds ik in Gerda’s vriendengroep ben gekomen, ga ook ik jaarlijks fietsen met alle vrienden en hun kinderen. Een traditie die, naast skiën, al vele jaren voordien werd gedaan. Eerst gingen we het Pinksterweekend, maar tegenwoordig een dag langer met Hemelvaart. De locatie in de Ardennen is inmiddels ingewisseld voor een accommodatie in het Drentse Gasselternijveen.

Met ‘de mannen’ wordt er nog meer gefietst. Al vele jaren trekken wij er weekenden op uit om te mountainbiken en ook hebben we veel toertochten gereden. Zo hebben we binnen een jaar tijd aan de toertochten van de Vuelta (2009), Giro (2010) en Tour (2010) meegedaan, toen deze rondes in Nederland van start gingen. Daarnaast tochten als Limburgs Mooiste, de Amstel Gold Race, de ronde van Midden-Nederland, etc.

Sinds 2012 rijden we elk jaar een ‘grensroute’ op de mountainbike. We begonnen met de grens van Nederland en Duitsland (Delfzijl-Valkenburg) en in 2013 reden we langs de grens van Nederland en België (Groede-Vaals). De groepsnaam ‘Midlife Cracks’ werd al snel omgedoopt tot ‘Crossing border’.

Navigator Robert Nadorp zet elk jaar de route nauwgezet uit, al lopen we regelmatig tegen onvoorziene obstakels aan. Zo klommen we – met fiets en al – over talloze hekken, moesten we soms door riviertjes of door een met hekken en prikkeldraad afgesloten tunnel, omdat omrijden nog meer tijd zou kosten. Meer dan eens kregen we een boze boer of eigenaar achter ons aan, omdat we over hun privéterrein reden. Avontuur ten top!

In 2013 volgde de Vlaams-Franse ‘taalgrens’ in België (Duinkerken-Valkenburg) en het jaar daarna volgde de grens van België en Frankrijk (Rollegem-Arlon). In 2016 reden de een grensrondje Luxemburg (Ouren-Ouren). We rijden altijd naar het beginpunt met auto’s of een busje. Daarvandaan gaat de groep fietsen en hebben we een ‘ploegleider’ die met de volgauto en bagage naar de volgende stopplaats rijdt. De eerste jaren was de Amsterdamse schaaktrainer Onno van Aalten onze chauffeur, de laatste jaren heeft René van Genugten die taak op zich genomen.

Uiteraard wordt de dag afgesloten met een borrel en een diner. De eerste jaren fietsten we ruim 100 kilometer per dag en kwamen uitgeput aan bij het hotel. Vaak te moe om nog te borrelen en bij het eten was het vechten tegen de slaap. Tegenwoordig zijn de afstanden en hoogtemeters aangepast aan het niveau en de leeftijd van de groep, zodat we nog bij bewustzijn kunnen drinken en eten.

Omdat de meeste grenzen in de buurt van Nederland allemaal al gereden zijn, zijn we ‘alternatieve grenzen’ gaan rijden. In 2017 de grens van Nedersaksen en Noordrijn-Westfalen West en een jaar later de grens van Nedersaksen en Noordrijn-Westfalen Oost. In 2019 was de Ronde van Vlaanderen aan de beurt en na een corona stop reden we in 2021 een nog braakliggende grens: die tussen België en Duitsland, alsmede de Frans-Duitse taalgrens. Je moet een beetje creatief zijn om aan je grenzen te komen.

De laatste twee edities waren ook tamelijk creatief: Drenthe-Bad Essen vice versa en de ’zes Provinciën’ (rondje Leopoldsburg). Het belangrijkste is dat we, allemaal 60+ en een enkeling zelfs 70+, een leuke week fietsen. Dat lukt nog elk jaar!

Met Gerda heb ik inmiddels ook al aardig wat fietsvakanties achter de rug. Onder andere van Berlijn naar Kassel, Zwolle-Hamburg (Hanze-route), Maastricht-Dordrecht (Maasroute) en vorige zomer Palermo-Agrigento op Sicilië.

De komende tocht, van Bussum naar Rome, is echter andere koek! Zeven weken fietsen, 33 etappes en 2300 kilometer. We hebben er zin in!